Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Дзя́жкі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

дзя́жны

прыметнік, адносны

Крыніцы: tsblm1996.

дзяжу́рка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дзяжу́рна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч.	выш.	найвыш.
дзяжу́рна	-	-

дзяжу́рная

‘жанчына, якая дзяжурыць’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012.

дзяжу́рная

‘пакой для дзяжурства’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012.

дзяжу́рны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	дзяжу́рны	дзяжу́рная	дзяжу́рнае	дзяжу́рныя
Р.	дзяжу́рнага	дзяжу́рнай дзяжу́рнае	дзяжу́рнага	дзяжу́рных
Д.	дзяжу́рнаму	дзяжу́рнай	дзяжу́рнаму	дзяжу́рным
В.	дзяжу́рны (неадуш.) дзяжу́рнага (адуш.)	дзяжу́рную	дзяжу́рнае	дзяжу́рныя (неадуш.) дзяжу́рных (адуш.)
Т.	дзяжу́рным	дзяжу́рнай дзяжу́рнаю	дзяжу́рным	дзяжу́рнымі
М.	дзяжу́рным	дзяжу́рнай	дзяжу́рным	дзяжу́рных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дзяжу́рны

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дзяжу́рства

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дзяжу́рыць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Verbum