дзяжу́рная

‘жанчына, якая дзяжурыць’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз. мн.
ж. -
Н. дзяжу́рная дзяжу́рныя
Р. дзяжу́рнай дзяжу́рных
Д. дзяжу́рнай дзяжу́рным
В. дзяжу́рную дзяжу́рных
Т. дзяжу́рнай
дзяжу́рнаю		 дзяжу́рнымі
М. дзяжу́рнай дзяжу́рных

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)