Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

гумілё́ўскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. гумілё́ўскі гумілё́ўская гумілё́ўскае гумілё́ўскія
Р. гумілё́ўскага гумілё́ўскай
гумілё́ўскае
гумілё́ўскага гумілё́ўскіх
Д. гумілё́ўскаму гумілё́ўскай гумілё́ўскаму гумілё́ўскім
В. гумілё́ўскі (неадуш.)
гумілё́ўскага (адуш.)
гумілё́ўскую гумілё́ўскае гумілё́ўскія (неадуш.)
гумілё́ўскіх (адуш.)
Т. гумілё́ўскім гумілё́ўскай
гумілё́ўскаю
гумілё́ўскім гумілё́ўскімі
М. гумілё́ўскім гумілё́ўскай гумілё́ўскім гумілё́ўскіх

Крыніцы: piskunou2012.

гу́міна

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. гу́міна гу́міны
Р. гу́міны гу́мін
Д. гу́міне гу́мінам
В. гу́міну гу́міны
Т. гу́мінай
гу́мінаю
гу́мінамі
М. гу́міне гу́мінах

Крыніцы: piskunou2012.

гумі́навы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. гумі́навы гумі́навая гумі́навае гумі́навыя
Р. гумі́навага гумі́навай
гумі́навае
гумі́навага гумі́навых
Д. гумі́наваму гумі́навай гумі́наваму гумі́навым
В. гумі́навы (неадуш.)
гумі́навага (адуш.)
гумі́навую гумі́навае гумі́навыя (неадуш.)
гумі́навых (адуш.)
Т. гумі́навым гумі́навай
гумі́наваю
гумі́навым гумі́навымі
М. гумі́навым гумі́навай гумі́навым гумі́навых

Крыніцы: piskunou2012.

гумірава́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. гумірава́льны гумірава́льная гумірава́льнае гумірава́льныя
Р. гумірава́льнага гумірава́льнай
гумірава́льнае
гумірава́льнага гумірава́льных
Д. гумірава́льнаму гумірава́льнай гумірава́льнаму гумірава́льным
В. гумірава́льны (неадуш.)
гумірава́льнага (адуш.)
гумірава́льную гумірава́льнае гумірава́льныя (неадуш.)
гумірава́льных (адуш.)
Т. гумірава́льным гумірава́льнай
гумірава́льнаю
гумірава́льным гумірава́льнымі
М. гумірава́льным гумірава́льнай гумірава́льным гумірава́льных

Крыніцы: piskunou2012.

гумірава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. гумірава́нне
Р. гумірава́ння
Д. гумірава́нню
В. гумірава́нне
Т. гумірава́ннем
М. гумірава́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

гумірава́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. гумірава́ны гумірава́ная гумірава́нае гумірава́ныя
Р. гумірава́нага гумірава́най
гумірава́нае
гумірава́нага гумірава́ных
Д. гумірава́наму гумірава́най гумірава́наму гумірава́ным
В. гумірава́ны (неадуш.)
гумірава́нага (адуш.)
гумірава́ную гумірава́нае гумірава́ныя (неадуш.)
гумірава́ных (адуш.)
Т. гумірава́ным гумірава́най
гумірава́наю
гумірава́ным гумірава́нымі
М. гумірава́ным гумірава́най гумірава́ным гумірава́ных

Крыніцы: piskunou2012.

гумірава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. гумірава́ны гумірава́ная гумірава́нае гумірава́ныя
Р. гумірава́нага гумірава́най
гумірава́нае
гумірава́нага гумірава́ных
Д. гумірава́наму гумірава́най гумірава́наму гумірава́ным
В. гумірава́ны (неадуш.)
гумірава́нага (адуш.)
гумірава́ную гумірава́нае гумірава́ныя (неадуш.)
гумірава́ных (адуш.)
Т. гумірава́ным гумірава́най
гумірава́наю
гумірава́ным гумірава́нымі
М. гумірава́ным гумірава́най гумірава́ным гумірава́ных

Кароткая форма: гумірава́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

гумірава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. гумірава́ны гумірава́ная гумірава́нае гумірава́ныя
Р. гумірава́нага гумірава́най
гумірава́нае
гумірава́нага гумірава́ных
Д. гумірава́наму гумірава́най гумірава́наму гумірава́ным
В. гумірава́ны (неадуш.)
гумірава́нага (адуш.)
гумірава́ную гумірава́нае гумірава́ныя (неадуш.)
гумірава́ных (адуш.)
Т. гумірава́ным гумірава́най
гумірава́наю
гумірава́ным гумірава́нымі
М. гумірава́ным гумірава́най гумірава́ным гумірава́ных

Кароткая форма: гумірава́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

гумірава́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. гуміру́ецца гуміру́юцца
Прошлы час
м. гумірава́ўся гумірава́ліся
ж. гумірава́лася
н. гумірава́лася
Дзеепрыслоўе
цяп. час гуміру́ючыся

Крыніцы: piskunou2012.

гумірава́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. гуміру́ю гуміру́ем
2-я ас. гуміру́еш гуміру́еце
3-я ас. гуміру́е гуміру́юць
Прошлы час
м. гумірава́ў гумірава́лі
ж. гумірава́ла
н. гумірава́ла
Загадны лад
2-я ас. гуміру́й гуміру́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час гуміру́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.