гу́міна
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
гу́міна |
гу́міны |
Р. |
гу́міны |
гу́мін |
Д. |
гу́міне |
гу́мінам |
В. |
гу́міну |
гу́міны |
Т. |
гу́мінай гу́мінаю |
гу́мінамі |
М. |
гу́міне |
гу́мінах |
Крыніцы:
piskunou2012.
гумірава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
гумірава́нне |
Р. |
гумірава́ння |
Д. |
гумірава́нню |
В. |
гумірава́нне |
Т. |
гумірава́ннем |
М. |
гумірава́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
гумірава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
гумірава́ны |
гумірава́ная |
гумірава́нае |
гумірава́ныя |
Р. |
гумірава́нага |
гумірава́най гумірава́нае |
гумірава́нага |
гумірава́ных |
Д. |
гумірава́наму |
гумірава́най |
гумірава́наму |
гумірава́ным |
В. |
гумірава́ны (неадуш.) гумірава́нага (адуш.) |
гумірава́ную |
гумірава́нае |
гумірава́ныя (неадуш.) гумірава́ных (адуш.) |
Т. |
гумірава́ным |
гумірава́най гумірава́наю |
гумірава́ным |
гумірава́нымі |
М. |
гумірава́ным |
гумірава́най |
гумірава́ным |
гумірава́ных |
Кароткая форма: гумірава́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
гумірава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
гумірава́ны |
гумірава́ная |
гумірава́нае |
гумірава́ныя |
Р. |
гумірава́нага |
гумірава́най гумірава́нае |
гумірава́нага |
гумірава́ных |
Д. |
гумірава́наму |
гумірава́най |
гумірава́наму |
гумірава́ным |
В. |
гумірава́ны (неадуш.) гумірава́нага (адуш.) |
гумірава́ную |
гумірава́нае |
гумірава́ныя (неадуш.) гумірава́ных (адуш.) |
Т. |
гумірава́ным |
гумірава́най гумірава́наю |
гумірава́ным |
гумірава́нымі |
М. |
гумірава́ным |
гумірава́най |
гумірава́ным |
гумірава́ных |
Кароткая форма: гумірава́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
гумірава́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
гуміру́ецца |
гуміру́юцца |
Прошлы час |
м. |
гумірава́ўся |
гумірава́ліся |
ж. |
гумірава́лася |
н. |
гумірава́лася |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
гуміру́ючыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
гумірава́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
гуміру́ю |
гуміру́ем |
2-я ас. |
гуміру́еш |
гуміру́еце |
3-я ас. |
гуміру́е |
гуміру́юць |
Прошлы час |
м. |
гумірава́ў |
гумірава́лі |
ж. |
гумірава́ла |
н. |
гумірава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
гуміру́й |
гуміру́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
гуміру́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.