венцано́сны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
венцано́сны |
венцано́сная |
венцано́снае |
венцано́сныя |
Р. |
венцано́снага |
венцано́снай венцано́снае |
венцано́снага |
венцано́сных |
Д. |
венцано́снаму |
венцано́снай |
венцано́снаму |
венцано́сным |
В. |
венцано́сны (неадуш.) венцано́снага (адуш.) |
венцано́сную |
венцано́снае |
венцано́сныя (неадуш.) венцано́сных (адуш.) |
Т. |
венцано́сным |
венцано́снай венцано́снаю |
венцано́сным |
венцано́снымі |
М. |
венцано́сным |
венцано́снай |
венцано́сным |
венцано́сных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
ве́нцер
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
ве́нцер |
ве́нцеры |
Р. |
ве́нцера |
ве́нцераў |
Д. |
ве́нцеру |
ве́нцерам |
В. |
ве́нцер |
ве́нцеры |
Т. |
ве́нцерам |
ве́нцерамі |
М. |
ве́нцеры |
ве́нцерах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ве́нцерны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
ве́нцерны |
ве́нцерная |
ве́нцернае |
ве́нцерныя |
Р. |
ве́нцернага |
ве́нцернай ве́нцернае |
ве́нцернага |
ве́нцерных |
Д. |
ве́нцернаму |
ве́нцернай |
ве́нцернаму |
ве́нцерным |
В. |
ве́нцерны (неадуш.) ве́нцернага (адуш.) |
ве́нцерную |
ве́нцернае |
ве́нцерныя (неадуш.) ве́нцерных (адуш.) |
Т. |
ве́нцерным |
ве́нцернай ве́нцернаю |
ве́нцерным |
ве́нцернымі |
М. |
ве́нцерным |
ве́нцернай |
ве́нцерным |
ве́нцерных |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.
ве́нчаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
ве́нчаны |
ве́нчаная |
ве́нчанае |
ве́нчаныя |
Р. |
ве́нчанага |
ве́нчанай ве́нчанае |
ве́нчанага |
ве́нчаных |
Д. |
ве́нчанаму |
ве́нчанай |
ве́нчанаму |
ве́нчаным |
В. |
ве́нчаны ве́нчанага |
ве́нчаную |
ве́нчанае |
ве́нчаныя ве́нчаных |
Т. |
ве́нчаным |
ве́нчанай ве́нчанаю |
ве́нчаным |
ве́нчанымі |
М. |
ве́нчаным |
ве́нчанай |
ве́нчаным |
ве́нчаных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
sbm2012.
ве́нчур
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
ве́нчур |
ве́нчуры |
Р. |
ве́нчура |
ве́нчураў |
Д. |
ве́нчуру |
ве́нчурам |
В. |
ве́нчур |
ве́нчуры |
Т. |
ве́нчурам |
ве́нчурамі |
М. |
ве́нчуры |
ве́нчурах |
Крыніцы:
sbm2012.
ве́нчурны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
ве́нчурны |
ве́нчурная |
ве́нчурнае |
ве́нчурныя |
Р. |
ве́нчурнага |
ве́нчурнай ве́нчурнае |
ве́нчурнага |
ве́нчурных |
Д. |
ве́нчурнаму |
ве́нчурнай |
ве́нчурнаму |
ве́нчурным |
В. |
ве́нчурны (неадуш.) ве́нчурнага (адуш.) |
ве́нчурную |
ве́нчурнае |
ве́нчурныя (неадуш.) ве́нчурных (адуш.) |
Т. |
ве́нчурным |
ве́нчурнай ве́нчурнаю |
ве́нчурным |
ве́нчурнымі |
М. |
ве́нчурным |
ве́нчурнай |
ве́нчурным |
ве́нчурных |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012.
ве́нчык
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
ве́нчык |
ве́нчыкі |
Р. |
ве́нчыка |
ве́нчыкаў |
Д. |
ве́нчыку |
ве́нчыкам |
В. |
ве́нчык |
ве́нчыкі |
Т. |
ве́нчыкам |
ве́нчыкамі |
М. |
ве́нчыку |
ве́нчыках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ве́нчыкавы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
ве́нчыкавы |
ве́нчыкавая |
ве́нчыкавае |
ве́нчыкавыя |
Р. |
ве́нчыкавага |
ве́нчыкавай ве́нчыкавае |
ве́нчыкавага |
ве́нчыкавых |
Д. |
ве́нчыкаваму |
ве́нчыкавай |
ве́нчыкаваму |
ве́нчыкавым |
В. |
ве́нчыкавы (неадуш.) ве́нчыкавага (адуш.) |
ве́нчыкавую |
ве́нчыкавае |
ве́нчыкавыя (неадуш.) ве́нчыкавых (адуш.) |
Т. |
ве́нчыкавым |
ве́нчыкавай ве́нчыкаваю |
ве́нчыкавым |
ве́нчыкавымі |
М. |
ве́нчыкавым |
ве́нчыкавай |
ве́нчыкавым |
ве́нчыкавых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996.
венчыкападо́бны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
венчыкападо́бны |
венчыкападо́бная |
венчыкападо́бнае |
венчыкападо́бныя |
Р. |
венчыкападо́бнага |
венчыкападо́бнай венчыкападо́бнае |
венчыкападо́бнага |
венчыкападо́бных |
Д. |
венчыкападо́бнаму |
венчыкападо́бнай |
венчыкападо́бнаму |
венчыкападо́бным |
В. |
венчыкападо́бны (неадуш.) венчыкападо́бнага (адуш.) |
венчыкападо́бную |
венчыкападо́бнае |
венчыкападо́бныя (неадуш.) венчыкападо́бных (адуш.) |
Т. |
венчыкападо́бным |
венчыкападо́бнай венчыкападо́бнаю |
венчыкападо́бным |
венчыкападо́бнымі |
М. |
венчыкападо́бным |
венчыкападо́бнай |
венчыкападо́бным |
венчыкападо́бных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.