ве́нчур
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| ве́нчур | ве́нчуры | |
| ве́нчура | ве́нчураў | |
| ве́нчуру | ве́нчурам | |
| ве́нчур | ве́нчуры | |
| ве́нчурам | ве́нчурамі | |
| ве́нчуры | ве́нчурах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)