ве́нцер

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ве́нцер ве́нцеры
Р. ве́нцера ве́нцераў
Д. ве́нцеру ве́нцерам
В. ве́нцер ве́нцеры
Т. ве́нцерам ве́нцерамі
М. ве́нцеры ве́нцерах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)