венцано́сны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. венцано́сны венцано́сная венцано́снае венцано́сныя
Р. венцано́снага венцано́снай
венцано́снае
венцано́снага венцано́сных
Д. венцано́снаму венцано́снай венцано́снаму венцано́сным
В. венцано́сны (неадуш.)
венцано́снага (адуш.)
венцано́сную венцано́снае венцано́сныя (неадуш.)
венцано́сных (адуш.)
Т. венцано́сным венцано́снай
венцано́снаю
венцано́сным венцано́снымі
М. венцано́сным венцано́снай венцано́сным венцано́сных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)