Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдежзійклмнопрстуўфхцчшэюя-
абвгдеёжзіклмнопрстуфхцчшыэюя’

абучэ́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. абучэ́нне
Р. абучэ́ння
Д. абучэ́нню
В. абучэ́нне
Т. абучэ́ннем
М. абучэ́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

абушко́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абушко́вы абушко́вая абушко́вае абушко́выя
Р. абушко́вага абушко́вай
абушко́вае		 абушко́вага абушко́вых
Д. абушко́ваму абушко́вай абушко́ваму абушко́вым
В. абушко́вы (неадуш.)
абушко́вага (адуш.)		 абушко́вую абушко́вае абушко́выя (неадуш.)
абушко́вых (адуш.)
Т. абушко́вым абушко́вай
абушко́ваю		 абушко́вым абушко́вымі
М. абушко́вым абушко́вай абушко́вым абушко́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

абушо́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. абушо́к абушкі́
Р. абушка́ абушко́ў
Д. абушку́ абушка́м
В. абушо́к абушкі́
Т. абушко́м абушка́мі
М. абушку́ абушка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

абу́шык

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. абу́шык абу́шыкі
Р. абу́шыка абу́шыкаў
Д. абу́шыку абу́шыкам
В. абу́шык абу́шыкі
Т. абу́шыкам абу́шыкамі
М. абу́шыку абу́шыках

Крыніцы: piskunou2012.

абуя́лы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абуя́лы абуя́лая абуя́лае абуя́лыя
Р. абуя́лага абуя́лай
абуя́лае		 абуя́лага абуя́лых
Д. абуя́ламу абуя́лай абуя́ламу абуя́лым
В. абуя́лы (неадуш.)
абуя́лага (адуш.)		 абуя́лую абуя́лае абуя́лыя (неадуш.)
абуя́лых (адуш.)
Т. абуя́лым абуя́лай
абуя́лаю		 абуя́лым абуя́лымі
М. абуя́лым абуя́лай абуя́лым абуя́лых

Крыніцы: piskunou2012.

абуя́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. абуя́ю абуя́ем
2-я ас. абуя́еш абуя́еце
3-я ас. абуя́е абуя́юць
Прошлы час
м. абуя́ў абуя́лі
ж. абуя́ла
н. абуя́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час абуя́ўшы

Крыніцы: piskunou2012, tsbm1984.

Абу́-Да́бі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, нескланяльны

адз.
Н. Абу́-Да́бі
Р. Абу́-Да́бі
Д. Абу́-Да́бі
В. Абу́-Да́бі
Т. Абу́-Да́бі
М. Абу́-Да́бі

абу́-дабі́йскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абу́-дабі́йскі абу́-дабі́йская абу́-дабі́йскае абу́-дабі́йскія
Р. абу́-дабі́йскага абу́-дабі́йскай
абу́-дабі́йскае		 абу́-дабі́йскага абу́-дабі́йскіх
Д. абу́-дабі́йскаму абу́-дабі́йскай абу́-дабі́йскаму абу́-дабі́йскім
В. абу́-дабі́йскі (неадуш.)
абу́-дабі́йскага (адуш.)		 абу́-дабі́йскую абу́-дабі́йскае абу́-дабі́йскія (неадуш.)
абу́-дабі́йскіх (адуш.)
Т. абу́-дабі́йскім абу́-дабі́йскай
абу́-дабі́йскаю		 абу́-дабі́йскім абу́-дабі́йскімі
М. абу́-дабі́йскім абу́-дабі́йскай абу́-дабі́йскім абу́-дабі́йскіх

Крыніцы: piskunou2012.