Ва́бкі ’лёгка прынаджвальны; схільны прыцягваць, спакушаць’ (Гарэц.), вабка ’прыцягальна’ (Др.-Падб., 24), вабка ’спакушальны’ (Гарэц.). Да вабіць (гл.).
Ва́блівы ’заманлівы, прыцягальны’ (Гарэц., Др.-Падб.). В.-луж. wabliwy, серб.-харв. вабљив, прасл. *vablivъ < *vabiti.
Ва́бны ’прыцягальны’, вабнасць ’прыцягальнасць’ (Гарэц.). Да вабіць.
Вабража́ка ’фарсун, задавака’ (Яўс.). Да вабражаць (гл.).
Вабража́ла ’задавака’ (Юрч.). З рус. воображала або ад вабражаць ’фарсіць’.
Вабража́ць ’фарсіць’ (Яўс.). З рус. воображать ’тс’.
Вабразі́цельны ’ганарлівы’ (Юрч., Яўс.). Ад *ваабразіцель, утворанага ад запазычанага з рускай мовы вообразить, воображать ’зазнавацца, ганарыцца’ або непасрэдна ад вообразить.
Вабразі́ць ’уявіць’ (КТС). З рус. вообразить.
Вабра́цца. Гл. увабрацца.
Вабыска́ць ’абшукаць’ (КТС). Ад назоўніка вобыск, запазычанага з рускай мовы. Словаўтваральнай сувяззю з вобыск тлумачыцца і захаванне прыстаўнога в.