Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

ірвану́цца сов., однокр. рвану́ться

ірвану́ць сов., однокр.

1. рвану́ть; дёрнуть;

і. за валасы́ — рвану́ть (дёрнуть) за́ волосы;

2. в др. знач. рвану́ть;

конь ~ну́ў з ме́сца — ло́шадь рвану́ла с ме́ста;

у́ў снара́д — рвану́л снаря́д;

і. до́бры — кусо́к рвану́ть изря́дный куш

ірва́ны

1. прич. тереблённый; см. ірва́ць I 4;

2. прил., в разн. знач. рва́ный;

~ная папе́ра — рва́ная бума́га;

~нае адзе́нне — рва́ная оде́жда;

~ная ра́намед. рва́ная ра́на

ірва́нь ж., спец. рвань

ірва́цца несов.

1. (на части) рва́ться, разрыва́ться;

2. перен. разрыва́ться, рва́ться;

3. (изнашиваться до дыр) рва́ться, трепа́ться;

4. (о снарядах) рва́ться, взрыва́ться;

5. перен. (стремиться) рва́ться, порыва́ться;

6. страд. рва́ться; трепа́ться; взрыва́ться; тереби́ться; порыва́ться; разрыва́ться; терза́ться; урыва́ться; см. рваць 1-6, 8, 9

ірва́ць

I несов.

1. в разн. знач. рвать;

і. кве́ткі — рвать цветы́;

і. зу́бы — рвать зу́бы;

2. (изнашивать до дыр) рвать, трепа́ть;

3. (производить взрыв чего-л.) рвать, взрыва́ть;

і. лёд — рвать (взрыва́ть) лёд;

4. (лён, коноплю) тереби́ть;

5. (прекращать отношения) рвать, порыва́ть;

6. (раздирая на части, умерщвлять) рвать; разрыва́ть; терза́ть;

7. (о нарыве) рвать, нарыва́ть;

па́лец ірве́ — па́лец рвёт (нарыва́ет);

8. (незаконно или недобросовестно получать, приобретать) рвать, урыва́ть;

9. (резким движением разделять на части) рвать, разрыва́ть;

і. вяро́ўку — рвать (разрыва́ть) верёвку;

10. прост. (дружно, энергично выполнять работу и т.п.) рвать, налега́ть, нажима́ть;

11. (резко устремляться) рвать;

і. з ме́сца — рвать с ме́ста

II несов., безл. (тошнить) рвать

ірво́та ж. рво́та

ірво́тнае ср., сущ., мед. рво́тное

ірво́тны рво́тный