Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

іл (род. і́лу) м. ил

ілга́нне ср. лганьё, враньё

ілга́ць несов. лгать, врать; завира́ться

ілгу́н, -на́ м. лгун, лжец, врун, враль

ілгу́ння ж. лгу́нья, вру́нья

ілжы́ва нареч.

1. лжи́во;

2. ло́жно;

1, 2 см. ілжы́вы

ілжы́васць ж.

1. лжи́вость;

2. ло́жность;

1, 2 см. ілжы́вы

ілжы́вы

1. (склонный ко лжи) лжи́вый;

і. чалаве́к — лжи́вый челове́к;

2. (содержащий ложь, обман) ло́жный; лжи́вый;

~выя паказа́нні — ло́жные (лжи́вые) показа́ния

ілжэвучо́ны лжеучёный

ілжэвучэ́нне ср. лжеуче́ние