усчапі́цца сов.
1. (на каго, што) пови́снуть (на ком, чём);
у. на шы́ю — пови́снуть на ше́е;
2. разг. (на што-небудзь) взлезть, взобра́ться;
у. на дрэ́ва — взлезть (взобра́ться) на де́рево
усчапі́ць сов.
1. нацепи́ть; пове́сить; наве́сить;
у. на крук — пове́сить на крюк;
2. разг. (надеть) напя́лить
усча́ты разг. на́чатый, зате́янный; по́днятый; см. усча́ць
усча́цца сов., разг. нача́ться, зате́яться; подня́ться
усча́ць сов., разг. нача́ть, зате́ять; подня́ть;
у. сва́рку — нача́ть (зате́ять) ссо́ру;
у. шум — подня́ть шум
усчына́цца несов., возвр., страд., разг. начина́ться, затева́ться; поднима́ться; см. усча́цца, усчына́ць
усчына́ць несов., разг. начина́ть, затева́ть; поднима́ть; см. усча́ць
усчэ́плены
1. наце́пленный; пове́шенный; наве́шенный;
2. разг. (надетый) напя́ленный;
1, 2 см. усчапі́ць
усчэ́плівацца несов.
1. (на каго, што) повиса́ть (на ком, чём);
2. разг. (на што-небудзь) взлеза́ть, взбира́ться;
1, 2 см. усчапі́цца;
3. страд. нацепля́ться; ве́шаться; наве́шиваться; напя́ливаться; см. усчэ́пліваць
усчэ́пліваць несов.
1. нацепля́ть; ве́шать; наве́шивать;
2. разг. (надевать) напя́ливать