уну́к
1. внук;
2.
◊ хто ба́бе не ўнук? — кто ба́бушке не внук?
уну́к
1. внук;
2.
◊ хто ба́бе не ўнук? — кто ба́бушке не внук?
уну́рвацца
1. пону́риваться;
2. уставля́ться, утыка́ться;
1, 2
уну́рваць
1. пону́ривать;
2. уставля́ть; утыка́ть;
1, 2
уну́рыцца
1. пону́риться;
2. уста́виться; уткну́ться;
уну́рыць
1. пону́рить, опусти́ть (голову);
2. (глаза) уста́вить; уткну́ть
уну́тр
1.
2. предлог с
уну́трана
уну́транасць
уну́траны
○ зало́зы ўну́транай сакрэ́цыі — же́лезы вну́тренней секре́ции;
рухаві́к уну́транага згара́ння — дви́гатель вну́треннего сгора́ния;
уну́траная фо́рма сло́ва —
унутры́
1.
2. предлог с