уну́рыцца сов.
1. пону́риться;
ён уну́рыўся і маўча́ў — он пону́рился и молча́л;
2. уста́виться; уткну́ться;
у. ў кні́гу — уста́виться в кни́гу;
у. галаво́й у паду́шку — уткну́ться голово́й в поду́шку
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)