уну́рыцца сов.

1. пону́риться;

ён уну́рыўся і маўча́ў — он пону́рился и молча́л;

2. уста́виться; уткну́ться;

у. ў кні́гу — уста́виться в кни́гу;

у. галаво́й у паду́шку — уткну́ться голово́й в поду́шку

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)