Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

рык (род. ры́ку) м.

1. (о рогатом скоте) мыча́ние ср.; рёв; рык, ры́кание ср.;

2. (о зверях) рык, рыча́ние ср.; см. рыка́ць

рыка́нне ср.

1. мыча́ние, рёв м.;

2. рыка́ние, рыча́ние; см. рыка́ць

рыка́ць несов.

1. (о рогатом скоте) мыча́ть, реве́ть;

2. (о зверях) рыка́ть, рыча́ть

рыкашэ́т, -ту м. рикоше́т

рыкашэтава́нне ср. рикошети́рование

рыкашэтава́ць сов. и несов. рикошети́ровать

рыкашэ́там нареч. рикоше́том

рыкашэ́тны рикоше́тный

рыкашэ́ціць несов. рикошети́ровать, рикоше́тить

рыкну́ць сов., однокр.

1. (о рогатом скоте) замыча́ть, промыча́ть, взреве́ть;

2. (о зверях) зарыча́ть, рыкну́ть