рык (род. ры́ку) м.

1. (о рогатом скоте) мыча́ние ср.; рёв; рык, ры́кание ср.;

2. (о зверях) рык, рыча́ние ср.; см. рыка́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)