ры́са ж.
1. в разн. знач. черта́;
ры́сы тва́ру — черты́ лица́;
праве́сці ры́су — провести́ черту́;
р. хара́ктару — черта́ хара́ктера;
2. плотн. отволо́ка;
◊ у агу́льных ~сах — в о́бщих черта́х;
падве́сці ~су — подвести́ черту́
рысава́льшчык м. рисова́льщик
рысава́льшчыца ж. рисова́льщица
рысава́нне ср. рисова́ние; см. рысава́ць 1
рысава́ны рисо́ванный; см. рысава́ць 1
рысава́цца несов.
1. в разн. знач. рисова́ться;
удалечыні́ рысу́юцца абры́сы гор — вдали́ рису́ются очерта́ния гор;
яна́ ве́льмі рысу́ецца — она́ о́чень рису́ется;
2. страд. рисова́ться; см. рысава́ць 1
рысава́ць несов.
1. рисова́ть;
2. разг. черка́ть, чёркать