кула́к I, -ка
◊ бранірава́ны к. — брониро́ванный кула́к;
трыма́ць у ~ку — держа́ть в кулаке́;
свіста́ць у к. — свисте́ть (свиста́ть) в кула́к
кула́к II, -ка́
кула́к I, -ка
◊ бранірава́ны к. — брониро́ванный кула́к;
трыма́ць у ~ку — держа́ть в кулаке́;
свіста́ць у к. — свисте́ть (свиста́ть) в кула́к
кула́к II, -ка́
куламе́са
1. ме́сиво
2.
кула́н
кула́цкі кула́ческий, кула́цкий
кула́цтва
кула́чка
кулачкі́: ісці́ на к.
кулачко́вы
кула́чны кула́чный;
кулачо́к I, -чка́
1.
2.
кулачо́к II, -чка́