ду́дка
1. (музыкальный инструмент из тростника или дерева) ду́дка, свире́ль;
2. по́лый ствол расте́ния;
◊ скака́ць пад (чыю) ~ку — пляса́ть под (чью) ду́дку;
ігра́ць у адну́ ~ку — дуде́ть в одну́ дуду́ (ду́дку)
ду́дка
1. (музыкальный инструмент из тростника или дерева) ду́дка, свире́ль;
2. по́лый ствол расте́ния;
◊ скака́ць пад (чыю) ~ку — пляса́ть под (чью) ду́дку;
ігра́ць у адну́ ~ку — дуде́ть в одну́ дуду́ (ду́дку)
дудкава́ты ду́дчатый
ду́дкі
ду́днік, -ку
дуду́к, -ка́
дуду́кацца
дуду́каць
1. негро́мко разгова́ривать;
2.
ду́жа
дужава́ты
1. изря́дный; не о́чень большо́й;
2. доста́точно си́льный (физи́чески)
ду́жанка