укаці́ць сов.
1. в разн. знач. вкати́ть;
у. у вазо́ўню калёсы — вкати́ть в сара́й теле́гу;
у. мяч у варо́ты — вкати́ть мяч в воро́та;
у. вымо́ву — вкати́ть вы́говор;
у. дво́йку — вкати́ть дво́йку;
2. разг. (въехать) вкати́ть
укача́ны
1. (у што) обка́танный (в чём), обва́лянный (в чём); вы́валянный (в чём);
2. примя́тый, умя́тый;
1, 2 см. укача́ць
укача́цца сов. (у што) обваля́ться (в чём); вы́валяться (в чём);
у. ў муку́ — обваля́ться в муке́;
у. ў гразь — вы́валяться в грязи́
укача́ць сов.
1. (у што) обката́ть (в чём), обваля́ть (в чём); вы́валять (в чём);
у. у муку́ — обката́ть (обваля́ть) в муке́;
у. у гразь — вы́валять в грязи́;
2. (траву и т.п.) примя́ть, умя́ть
ука́чванне (у што) ср. обка́тывание (в чём), обва́ливание (в чем); выва́ливание (в чём); см. ука́чваць 1
ука́чвацца несов.
1. (у што) обва́ливаться (в чём); выва́ливаться (в чём); см. укача́цца;
2. страд. обка́тываться, обва́ливаться; выва́ливаться; примина́ться, умина́ться; см. ука́чваць
ука́чваць несов.
1. (у што) обка́тывать (в чём), обва́ливать (в чём); выва́ливать (в чём);
2. (траву и т.п.) примина́ть, умина́ть;
1, 2 см. укача́ць
уква́сіцца сов. уква́ситься