задзіма́ць несов., в разн. знач. задува́ть; см. задзьму́ць
задзі́ра м. и ж., разг. зади́ра; (о мужчине — ещё) драчу́н; (о женщине — ещё) драчу́нья
задзіра́ка м. и ж., разг., см. задзі́ра
задзіра́нне ср., в разн. знач. задира́ние; вздёргивание; см. задзіра́ць
задзіра́цца несов.
1. в разн. знач. задира́ться; (подниматься кверху — ещё) вздёргиваться; см. задра́цца;
2. страд. задира́ться; вздёргиваться; см. задзіра́ць
задзіра́ць несов., в разн. знач. задира́ть; (поднимать кверху — ещё) вздёргивать; см. задра́ць
задзірване́ць сов. зарасти́ траво́й
задзі́рліва нареч.
1. драчли́во, де́рзко;
2. вызыва́юще, зади́ристо; зано́зисто;
1, 2 см. задзі́рлівы
задзі́рлівасць ж.
1. драчли́вость, де́рзость;
2. зади́ристость; зано́зистость; задо́р м.
задзі́рлівы
1. драчли́вый, де́рзкий;
з. хло́пец — драчли́вый (де́рзкий) па́рень;
2. вызыва́ющий, зади́ристый; зано́зистый;
з. по́зірк — вызыва́ющий (зади́ристый) взгляд