зага́двацца несов., страд. предпи́сываться
зага́дваць
I несов. (делать распоряжение) прика́зывать; веле́ть, повелева́ть; (в письменном виде — ещё) предпи́сывать; см. загада́ць I
II несов. (предлагать загадку или вопрос) зага́дывать; см. загада́ць II
III (на што) несов. оповеща́ть (о чём); см. загада́ць III
IV несов. (управлять) заве́довать; ве́дать;
з. гаспада́ркай — заве́довать (ве́дать) хозя́йством
зага́джаны разг.
1. зага́женный;
2. зама́ранный, запа́чканный, испа́чканный, изга́женный, испа́кощенный;
1, 2 см. зага́дзіць
зага́джвацца несов., разг.
1. (становиться грязным) мара́ться, па́чкаться, га́диться, зага́живаться; см. зага́дзіцца;
2. страд. зага́живаться; мара́ться, па́чкаться, изга́живаться; см. зага́джваць
зага́джваць несов., разг.
1. (загрязнять нечистотами) зага́живать;
2. (делать грязным) мара́ть, па́чкать, изга́живать
зага́дзіцца сов., разг. (стать грязным) замара́ться, запа́чкаться, испа́чкаться, изга́диться, испа́коститься
загадзі́ць сов., прост. задо́брить
за́гадзя нареч. заблаговре́менно; зара́нее
зага́дка ж. зага́дка;
◊ гавары́ць ~дкамі — говори́ть зага́дками;
гуля́ць у ~кі — игра́ть в зага́дки
зага́дкава нареч. зага́дочно