завяра́цца несов., страд. заверя́ться
завяра́ць несов., в разн. знач. заверя́ть; см. заве́рыць
завярбо́ваны, см. завербава́ны
завярбо́ўванне ср. завербо́вывание
завярбо́ўвацца несов., возвр., страд. завербо́вываться
завярбо́ўваць несов. завербо́вывать
завярну́цца сов.
1. поверну́ть наза́д; (на машине — ещё) разверну́ться;
2. (изменить направление) поверну́ться;
ве́цер ~ну́ўся з друго́га бо́ку — ве́тер поверну́лся с друго́й стороны́;
3. разг. забежа́ть, заскочи́ть (на короткое время);
4. отверну́ться;
з. ў бок — отверну́ться в сто́рону
завярну́ць сов.
1. (изменить направление) заверну́ть, сверну́ть, поверну́ть;
2. (в обратную сторону) поверну́ть; (машину) разверну́ть;
з. наза́д — поверну́ть наза́д;
з. танк — разверну́ть танк;
3. (стадо) заверну́ть;
4. завали́ть;
з. каме́ннем — завали́ть камня́ми;
5. разг. заверну́ть;
з. да сваяко́ў — заверну́ть к ро́дственникам;
6. поверну́ть;
з. галаву́ нале́ва — поверну́ть го́лову нале́во;
◊ з. агло́блі — поверну́ть огло́бли
завярста́ны тип. завёрстанный
завярста́ць сов., тип. заверста́ть