усча́ць сов., разг. нача́ть, зате́ять; подня́ть;
у. сва́рку — нача́ть (зате́ять) ссо́ру;
у. шум — подня́ть шум
усчына́цца несов., возвр., страд., разг. начина́ться, затева́ться; поднима́ться; см. усча́цца, усчына́ць
усчына́ць несов., разг. начина́ть, затева́ть; поднима́ть; см. усча́ць
усчэ́плены
1. наце́пленный; пове́шенный; наве́шенный;
2. разг. (надетый) напя́ленный;
1, 2 см. усчапі́ць
усчэ́плівацца несов.
1. (на каго, што) повиса́ть (на ком, чём);
2. разг. (на што-небудзь) взлеза́ть, взбира́ться;
1, 2 см. усчапі́цца;
3. страд. нацепля́ться; ве́шаться; наве́шиваться; напя́ливаться; см. усчэ́пліваць
усчэ́пліваць несов.
1. нацепля́ть; ве́шать; наве́шивать;
2. разг. (надевать) напя́ливать
усынаві́цель м. усынови́тель
усынаві́цельніца ж. усынови́тельница
усынаві́ць сов. усынови́ть
усынаўле́нне ср. усыновле́ние