Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

закуро́дымлены

1. прич. закопчённый; см. закуро́дыміць;

2. прил. закопчённый, закопте́лый

закуро́дымлівацца несов., возвр., страд. зака́пчиваться; см. закуро́дыміцца, закуро́дымліваць

закуро́дымліваць несов. зака́пчивать; см. закуро́дыміць

закуры́цца сов.

1. закури́ться;

цыгарэ́та ~ры́лася — сигаре́та закури́лась;

2. (покрыться копотью) закопти́ться

закуры́ць сов.

1. (папиросу, трубку) закури́ть;

з. цыгарэ́ту — закури́ть сигаре́ту;

2. (покрыть копотью) закури́ть, закопти́ть

закурэ́лы закопте́лый, закопте́вший

закурэ́цца сов.

1. задыми́ться;

на пажа́рніку адзе́жа ~рэ́лася — на пожа́рнике оде́жда задыми́лась;

2. (подняться столбом) зави́хри́ться;

пыл ~рэ́ўся — пыль зави́хри́лась

закурэ́ць сов.

1. (начать испускать копоть, дым) закопти́ть, задыми́ть, нача́ть копти́ть, нача́ть дыми́ть;

2. закопте́ть, закопти́ться;

3. (о пыли) подня́ться столбо́м

закуса́ны разг. заку́санный; загры́зенный; зае́денный; см. закуса́ць 1

закуса́ць сов., разг.

1. (замучить укусами) закуса́ть; загры́зть; (о насекомом — ещё) зае́сть;

2. (начать кусать) закуса́ть