заку́раны
1. прич. заку́ренный;
2. прич. заку́ренный, закопчённый;
1, 2 см. закуры́ць;
3. прил. закопте́лый, закопте́вший, закопчённый
заку́раць сов. (покрыться копотью) закопти́ться, закопте́ть;
столь і сце́ны ~ралі — потоло́к и сте́ны закопти́лись (закопте́ли)
заку́рванне ср.
1. заку́ривание;
2. заку́ривание, зака́пчивание;
1, 2 см. заку́рваць 1, 2
заку́рвацца несов.
1. заку́риваться;
2. (покрываться копотью) зака́пчиваться;
1, 2 см. закуры́цца;
3. страд. заку́риваться; зака́пчиваться; см. заку́рваць 1, 2
заку́рваць несов.
1. (папиросу, трубку) заку́ривать;
2. (покрывать копотью) заку́ривать, зака́пчивать;
1, 2 см. закуры́ць;
3. (покрываться копотью) зака́пчиваться; см. заку́раць
заку́рка ж., разг., в разн. знач. заку́рка
закурлы́каць сов. закурлы́кать;
~калі жураўлі́ — закурлы́кали журавли́
закурня́ўкаць сов., обл. замяу́кать
закуро́дыміцца сов. закопти́ться;
сце́ны ~міліся — сте́ны закопти́лись
закуро́дыміць сов. закопти́ть;
з. шкло — закопти́ть стекло́;
з. сцяну́ — закопти́ть сте́ну