імправізава́ны прям., перен.
1. прич. импровизи́рованный; см. імправізава́ць;
2. в знач. прил. импровизи́рованный;
~ная эпігра́ма — импровизи́рованная эпигра́мма;
і. абе́д — импровизи́рованный обе́д
імправізава́цца несов., страд. импровизи́роваться; см. імправізава́ць I
імправізава́ць
1. несов. импровизи́ровать;
і. пе́сню — импровизи́ровать пе́сню;
2. сов., перен., разг. импровизи́ровать;
і. экску́рсію — импровизи́ровать экску́рсию
імправіза́тар м. импровиза́тор
імправіза́тарскі импровиза́торский
імправіза́тарства ср. импровиза́торство
імправізацы́йна нареч. импровизацио́нно
імправізацы́йны импровизацио́нный
імправіза́цыя ж., в разн. знач. импровиза́ция