імправізава́ны прям., перен.
1. прич. импровизи́рованный; см. імправізава́ць;
2. в знач. прил. импровизи́рованный;
~ная эпігра́ма — импровизи́рованная эпигра́мма;
і. абе́д — импровизи́рованный обе́д
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)