імправізава́ны прям., перен.

1. прич. импровизи́рованный; см. імправізава́ць;

2. в знач. прил. импровизи́рованный;

~ная эпігра́ма — импровизи́рованная эпигра́мма;

і. абе́д — импровизи́рованный обе́д

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)