Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

зача́ліць сов. зача́лить;

з. шлю́пку — зача́лить шлю́пку

зача́льванне ср. зача́ливание; см. зача́льваць

зача́львацца несов., страд. зача́ливаться; см. зача́льваць

зача́льваць несов. зача́ливать; см. зача́ліць

зача́льны зача́льный

зачапі́цца I сов., в разн. знач. зацепи́ться;

з. рука́мі за сук — зацепи́ться рука́ми за сук;

рука́ў ~пі́ўся за цвік — рука́в зацепи́лся за гвоздь

зачапі́цца II сов.

1. (за што) заде́ть; споткну́ться (обо что), запну́ться;

з. за крэ́сла — заде́ть за стул;

з. за паро́г — споткну́ться о поро́г;

2. (з кім) перен. связа́ться; затро́нуть (кого), заде́ть (кого)

зачапі́ць I сов. (цепляя, прикрепить) зацепи́ть;

з. шнуро́к за цвік — зацепи́ть шнуро́к за гвоздь

зачапі́ць II сов. (задеть, поддеть) зацепи́ть; (багром) заба́грить;

з. бервяно́ кру́кам — зацепи́ть бревно́ крю́ком;

з. плыт бусако́м — заба́грить плот;

2. (коснуться чего-л. при движении) заде́ть;

з. наго́й про́вад — заде́ть ного́й про́вод;

3. перен. тро́нуть, заде́ть;

ты то́лькі ~пі́ яго́ — ты то́лько тронь (заде́нь) его́;

4. перен. косну́ться, затро́нуть;

з. пыта́нне — косну́ться вопро́са, затро́нуть вопро́с

зачапля́цца I несов., в разн. знач. зацепля́ться; см. зачапі́цца I

зачапля́цца II несов., см. зачэ́плівацца II

зачапля́ць I несов., см. зачэ́пліваць I

зачапля́ць II несов., см. зачэ́пліваць II

зачарава́на нареч. очаро́ванно, восхищённо, упоённо