Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

засудзі́ць сов. (приговорить) осуди́ть;

з. зло́дзея — осуди́ть во́ра

засумава́ць сов.

1. загрусти́ть, взгрустну́ть; затоскова́ть; приуны́ть;

2. (па кім, чым, аб кім, чым) заскуча́ть (по ком, чём, по кому, чему), затоскова́ть (по ком, чём, по кому, чему), загрусти́ть (по ком, чём, по кому, чему)

засумнява́цца сов. нача́ть сомнева́ться

засу́нуты

1. засу́нутый, задви́нутый;

2. задви́нутый, за́пертый;

3. засу́нутый, всу́нутый;

1-3 см. засу́нуць

засу́нуцца сов.

1. (о чём-л. вдвижном) задви́нуться;

2. (закрыться задвижкой) запере́ться

засу́нуць сов.

1. (поместить под что-л., внутрь чего-л.) засу́нуть, задви́нуть;

з. сяке́ру за по́яс — засу́нуть топо́р за по́яс;

з. шуфля́ду стала́ — засу́нуть (задви́нуть) я́щик стола́;

2. (закрыть задвижкой) задви́нуть, запере́ть;

3. (вложить, запрятать внутрь) засу́нуть, всу́нуть

засупо́нены засупо́ненный

засупо́ніць сов. засупо́нить

засупо́ньванне ср. засупо́нивание

засупо́ньвацца несов., страд. засупо́ниваться