Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

запрыго́ньванне ср., ист. закрепоще́ние

запрыго́ньвацца несов., страд., ист. закрепоща́ться

запрыго́ньваць несов., ист. закрепоща́ть

запрыкме́ціць сов., разг., см. запрыме́ціць

запрыкме́чаны разг., см. запрыме́чаны

запрыме́ціць сов., разг. заприме́тить

запрыме́чаны разг. заприме́ченный

запрыхо́даваны бухг. заприхо́дованный

запрыхо́даваць сов., бухг. заприхо́довать

запрэ́гчы сов.

1. впрячь, запря́чь; заложи́ть;

з. каня́ — впрячь (запря́чь, заложи́ть) ло́шадь;

з. экіпа́ж — заложи́ть (запря́чь) экипа́ж;

2. перен., разг. запря́чь, впрячь;

з. ў рабо́ту — запря́чь (впрячь) в рабо́ту