затушава́ны прям., перен. затушёванный
затушава́цца сов., прям., перен. затушева́ться
затушава́ць сов., прям., перен. затушева́ть
зату́шаны прям., перен. поту́шенный, зату́шенный, пога́шенный, зага́шенный; заду́тый; см. затушы́ць
зату́шваць несов., прям., перен. туши́ть, гаси́ть; (свечу, лампу — ещё) задува́ть; см. затушы́ць
затушо́ўванне ср., прям., перен. затушёвывание; см. затушо́ўваць
затушо́ўвацца несов., возвр., страд. затушёвываться; см. затушава́цца, затушо́ўваць
затушо́ўваць несов., прям., перен. затушёвывать
затушы́ць сов., прям., перен. потуши́ть, затуши́ть, погаси́ть, загаси́ть; (свечу, лампу — ещё) заду́ть;
з. пажа́р — затуши́ть пожа́р
за́тхласць ж., прям., перен. за́тхлость;
у пако́і па́хне ~цю — в ко́мнате па́хнет за́тхлостью;
з. старо́га бы́ту — за́тхлость ста́рого бы́та