зако́чаны в разн. знач. зака́ченный; вка́ченный; ука́ченный; см. закаці́ць
зако́чванне ср. зака́тывание; вка́тывание; ука́тывание; см. зако́чваць
зако́чвацца несов.
1. в разн. знач. зака́тываться; (оказываться внутри чего-л. — ещё) вка́тываться; (удаляться, исчезать куда-л.) ука́тываться; см. закаці́цца;
2. страд. зака́тываться; вка́тываться; ука́тываться; см. зако́чваць
зако́чваць несов., в разн. знач. зака́тывать; (катя, помещать внутрь чего-л. — ещё) вка́тывать; (удалять куда-л. — ещё) ука́тывать; см. закаці́ць
закрада́цца несов. закра́дываться; см. закра́сціся
закра́двацца несов., см. закрада́цца
закра́ек, -ра́йка м., разг. закра́ина ж.; закра́ек
закра́іна ж., разг. (кромка) закра́ина, закра́й м.
закра́каць сов. закря́кать
закракта́ць сов. закряхте́ть