зафрахто́ўваць несов. зафрахто́вывать
зафундава́ць сов., разг., см. зафундзі́ць
зафундзі́ць сов., разг. поста́вить угоще́ние, угости́ть
зафы́ркаць сов., прям., перен. зафы́ркать;
~каў конь — зафы́ркала ло́шадь;
з. на каго́-не́будзь — зафы́ркать на кого́-л.