застры́гчы I сов., разг. (начать стричь ножницами) застри́чь
застры́гчы II сов., разг. (о лошади) нача́ть пря́дать, нача́ть прясть;
конь застры́г вуша́мі — конь на́чал пря́дать (прясть) уша́ми
застры́гчы III сов., этн., разг. застри́чь;
з. маладу́ю — застри́чь неве́сту
застрэ́лены застре́ленный
застрэ́ліцца сов. застрели́ться
застрэ́ліць сов. застрели́ть
застрэ́льшчык м. застре́льщик
застрэ́льшчыца ж. застре́льщица
застрэ́мліваць несов. вса́живать зано́зу
застрэ́шак, -шка м., разг. застре́ха ж.
застрэ́шша ср., разг., см. застрэ́шак
засту́да ж., разг. просту́да