застро́чаны порт. застро́ченный; см. застрачы́ць I
застро́чвацца несов., страд., порт. застра́чиваться; см. застро́чваць
застро́чваць несов., порт. застра́чивать; см. застрачы́ць I
заструга́ны застро́ганный; заострённый; см. заструга́ць 2
заструга́ць сов.
1. (начать строгать) застрога́ть;
2. застрога́ть; заостри́ть;
з. па́лку — застрога́ть (заостри́ть) па́лку
застру́гвацца несов., страд. застра́гиваться; заостря́ться; см. застру́гваць
застру́гваць несов. застра́гивать; заостря́ть; см. заструга́ць 2
заструме́ніць сов. заструи́ться
застрыга́нне ср., этн. (обряд выстрижки волос у невесты во время свадьбы) застрига́ние
застрыга́ць несов., этн., разг. застрига́ть; см. застры́гчы III