Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

надрыва́нне ср. надры́в м.; см. надрыва́ць

надрыва́цца несов., возвр., страд. надрыва́ться; надса́живаться; см. надарва́цца, надрыва́ць

надрыва́ць несов., в разн. знач. надрыва́ть; (повреждать — ещё) надса́живать; см. надарва́ць;

н. душу́ — надрыва́ть ду́шу

надры́вісты надры́вистый;

н. ка́шаль — надры́вистый ка́шель

надрыжа́цца сов., разг. надрожа́ться; (переволноваться — ещё) перетрясти́сь

надры́ў, -ры́ву м., в разн. знач. надры́в; (напряжение — ещё) надса́да ж.;

н. вяро́ўкі — надры́в верёвки;

ка́шаль з ~ры́вам — ка́шель с надры́вом (надса́дой);

душэ́ўны н. — душе́вный надры́в

надры́ўна нареч. надры́вно; с надса́дой, надса́дно

надры́ўны надры́вный, надса́дный

надрэ́берны анат. надрёберный

надрэ́з, -зу м. надре́з