надрыва́ць несов., в разн. знач. надрыва́ть; (повреждать — ещё) надса́живать; см. надарва́ць;

н. душу́ — надрыва́ть ду́шу

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)