Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

насту́джваць несов., разг. насту́живать, охлажда́ть

настудзі́ць сов., разг., в разн. знач. (дать остыть кому-, чему-л.) настуди́ть, охлади́ть;

н. пако́й — настуди́ть ко́мнату

насту́каны насту́канный; см. насту́каць 1

насту́кацца сов. настуча́ться

насту́каць сов.

1. (обнаружить постукиванием) насту́кать;

н. пустату́ ў сцяне́ — насту́кать пустоту́ в стене́;

2. прост. надава́ть тумако́в

насту́кваць несов. (обнаруживать постукиванием) насту́кивать; см. насту́каць 1

на́ступ, -пу м., в разн. знач. наступле́ние ср.;

перамо́жны н. — победоно́сное наступле́ние;

пача́ць н. — нача́ть наступле́ние;

н. на цаліну́ — наступле́ние на целину́

наступа́льнасць ж. наступа́тельность

наступа́льны наступа́тельный

наступа́ць несов.

1. (ступать на кого-, что-л.) наступа́ть;

2. прям., перен. (приближаться с целью нападения) наступа́ть;

паступі́ў зага́д н. — поступи́л прика́з наступа́ть;

звер гро́зна ~па́ў на чалаве́ка — зверь гро́зно наступа́л на челове́ка;

чалаве́к ~па́е на пусты́ню — челове́к наступа́ет на пусты́ню;

3. перен. наступа́ть, надвига́ться;

лес то ~па́ў, то расступа́ўся — лес то надвига́лся (наступа́л), то расступа́лся;

н. на пя́ты — (каму) наступа́ть на пя́тки (кому)