на́ступ, -пу м., в разн. знач. наступле́ние ср.;
перамо́жны н. — победоно́сное наступле́ние;
пача́ць н. — нача́ть наступле́ние;
н. на цаліну́ — наступле́ние на целину́
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)