на́ступ, -пу м., в разн. знач. наступле́ние ср.;

перамо́жны н. — победоно́сное наступле́ние;

пача́ць н. — нача́ть наступле́ние;

н. на цаліну́ — наступле́ние на целину́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)