успу́шыць сов., безл., разг. (живот) вздуть, вспу́чить
успы́рхваць несов. вспа́рхивать
успы́рхнуць сов. вспорхну́ть
успы́хванне ср. вспы́хивание
успы́хваць несов., в разн. знач. вспы́хивать; воспламеня́ться; см. успы́хнуць
успы́хнуць сов., в разн. знач. вспы́хнуть; воспламени́ться;
~нула запа́лка — вспы́хнула спи́чка;
~нуў бензі́н — вспы́хнул (воспламени́лся) бензи́н;
твар жанчы́ны ўспы́хнуў — лицо́ же́нщины вспы́хнуло;
~нула сва́рка — вспы́хнула ссо́ра
успы́шка ж., в разн. знач. вспы́шка;
у. по́раху — вспы́шка по́роха;
у. эпідэ́міі — вспы́шка эпиде́мии;
у. гне́ву — вспы́шка гне́ва
уссадзі́ць сов.
1. (подняв) посади́ть;
у. дзяце́й на воз — посади́ть дете́й на воз;
2. насади́ть;
у. ві́лкі на ві́лачнік — насади́ть ви́лы на черено́к