Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

замыка́нне ср.

1. запира́ние; замыка́ние;

2. замыка́ние;

1, 2 см. замыка́ць 1, 2;

каро́ткае з.эл. коро́ткое замыка́ние

замыка́цца несов.

1. (закрываться) запира́ться, замыка́ться;

2. (соединяться концами) замыка́ться;

3. перен. (обособляться) замыка́ться;

4. страд. запира́ться; замыка́ться; см. замыка́ць 1, 2;

з. ў сваёй шкарлу́піне — замыка́ться в свое́й скорлупе́

замыка́ць несов.

1. (закрывать) запира́ть, замыка́ть;

2. (соединять концы чего-л.) замыка́ть;

1, 2 см. замкну́ць;

3. (быть в конце цепи, колонны и т.п., заключая) замыка́ть;

з. пахо́дную кало́ну — замыка́ть похо́дную коло́нну

замы́лены I взмы́ленный; см. замы́ліць I

замы́лены II разг. поджа́тый; см. замы́ліць II

замы́ліцца I сов. (о лошади) взмы́литься

замы́ліцца II сов., разг. поджа́ть (губы)

замы́ліць I сов. (лошадь) взмы́лить

замы́ліць II сов., разг. (губы) поджа́ть

замы́львацца несов. (о лошади) взмы́ливаться

замы́льваць I несов. (лошадь) взмы́ливать

замы́льваць II несов., разг. (губы) поджима́ть

замыля́ць сов., разг. зашевели́ть, задви́гать (губами)

замысава́ны охот. состру́ненный