залакірава́ць сов. залакирова́ть
залакіро́ваны, см. залакірава́ны
залакіро́ўваць несов. залакиро́вывать
залама́ны
1. в разн. знач. зало́мленный;
2. сло́манный;
1, 2 см. залама́ць 1, 2
залама́цца сов. слома́ться;
шы́ла ~ма́лася ў падэ́шве — ши́ло слома́лось в подо́шве
залама́ць сов.
1. в разн. знач. заломи́ть;
з. галі́нку — заломи́ть ве́точку;
2. (воткнув, обломать) слома́ть;
~ма́ў нож у дрэ́ве — слома́л нож, завя́зший в де́реве;
3. (о болезненном ощущении) нача́ть ломи́ть;
~мі́ла ў кале́нях — на́чало ломи́ть в коле́нях;
◊ з. ру́кі — заломи́ть ру́ки;
з. ша́пку — заломи́ть ша́пку;
з. цану́ — заломи́ть це́ну
зала́паны разг. захва́танный
залапата́ць сов.
1. захло́пать; (о механизме — ещё) затарахте́ть;
2. разг. (заговорить очень быстро) заболта́ть, затарато́рить, затарахте́ть, затреща́ть;
3. разг. (заговорить невнятно, бестолково) залопота́ть
залапаце́ць сов., разг., см. залапата́ць 1
зала́паць сов., разг. захвата́ть