Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

заваёва ж., прям., перен. (то, что завоёвано) завоева́ние ср.;

~вы Старажы́тнага Ры́ма ў А́фрыцы — завоева́ния Дре́внего Ри́ма в А́фрике

заваёўванне ср.

1. завоева́ние, покоре́ние;

2. перен. завоева́ние;

1, 2 см. заваёўваць

заваёўвацца несов., страд. завоёвываться, покоря́ться; см. заваёўваць

заваёўваць несов.

1. (подчинять при помощи военных действий) завоёвывать, покоря́ть;

2. перен. завоёвывать;

1, 2 см. заваява́ць

заваёўнік м. завоева́тель; покори́тель

заваёўніца ж. завоева́тельница; покори́тельница

заваёўніцкі завоева́тельский

заважда́цца сов., разг. (замедлить, занимаясь кропотливым делом) завози́ться

зава́жнічаць сов., разг. зава́жничать

зава́жыць сов. име́ть вес