заплыва́ць I несов.
1. заплыва́ть;
2. (удаляться, плывя) уплыва́ть;
1, 2 см. заплы́сці I
заплыва́ць II несов., в разн. знач. заплыва́ть; см. заплы́сці II
заплы́сці I сов.
1. заплы́ть;
з. за буй — заплы́ть за буй;
2. (удалиться, плывя) уплы́ть;
ён ве́льмі далёка ~лы́ў — он о́чень далеко́ уплы́л
заплы́сці II сов., в разн. знач. заплы́ть;
све́чка ~лыла́ — свеча́ заплыла́;
кана́ва ~лыла́ гле́ем — кана́ва заплыла́ и́лом;
во́чы ~лылі́ сляза́мі — глаза́ заплы́ли слеза́ми
заплы́ў, -лы́ву м., спорт. заплы́в
заплы́ць I сов., см. заплы́сці I
заплы́ць II сов., см. заплы́сці II
заплю́ханы разг. заплёсканный; забры́зганный; см. заплю́хаць 1
заплю́хацца сов., разг. забры́згаться
заплю́хаць сов.
1. заплеска́ть; забры́згать;
з. падло́гу — заплеска́ть пол;
з. суке́нку — забры́згать пла́тье;
2. разг. (начать плескать) заплеска́ть, заплеска́ться
заплю́хвацца несов.
1. разг. забры́згиваться; см. заплю́хацца;
2. страд. заплёскиваться; забры́згиваться; см. заплю́хваць
заплю́хваць несов. заплёскивать; забры́згивать; см. заплю́хаць 1
заплю́хнуць сов. заплесну́ть