Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

запі́саны

1. запи́санный; внесённый, занесённый;

2. разг. заве́щанный, запи́санный;

1, 2 см. запіса́ць

запіса́цца сов.

1. в разн. знач. записа́ться;

з. на прыём — записа́ться на приём;

з. ў калга́с — записа́ться в колхо́з;

я так ~са́ўся, што не заўва́жыў, як прайшо́ў час — я так записа́лся, что не заме́тил, как прошло́ вре́мя;

2. разг. (зарегистрировать в загсе свой брак) расписа́ться

запіса́ць сов.

1. в разн. знач. записа́ть; (вписать куда-л. — ещё) внести́, занести́;

з. ле́кцыю — записа́ть ле́кцию;

з. свае́ ду́мкі — записа́ть свои́ мы́сли;

з. у спіс — записа́ть (внести́) в спи́сок;

з. у пратако́л — внести́ (занести́) в протоко́л;

з. канцэ́рт на плёнку — записа́ть конце́рт на плёнку;

з. сы́на ў шко́лу — записа́ть сы́на в шко́лу;

2. (на каго) разг. (передать в наследство) завеща́ть (кому), записа́ть (кому, на кого);

з. дом на ўну́ка — завеща́ть (записа́ть) дом вну́ку;

з. на лбе — записа́ть на лбу

запі́сванне ср.

1. запи́сывание; внесе́ние, занесе́ние;

2. разг. запи́сывание;

1, 2 см. запі́сваць

запі́свацца несов.

1. в разн. знач. запи́сываться;

2. разг. распи́сываться;

1, 2 см. запі́сваць

запі́сваць несов.

1. в разн. знач. запи́сывать; (вписывать куда-л. — ещё) вноси́ть, заноси́ть;

2. (на каго) разг. (передавать в наследство) завеща́ть (кому), запи́сывать (кому, на кого);

1, 2 см. запіса́ць

запі́ска ж., в разн. знач. запи́ска;

перада́ць ~ку — переда́ть запи́ску;

дакладна́я з. — докладна́я запи́ска;

2. только мн., в разн. знач. запи́ски;

~кі пісьме́нніка — запи́ски писа́теля;

вучо́ныя ~кі ўніверсітэ́та — учёные запи́ски университе́та;

з. аб звальне́нні — увольни́тельная запи́ска

запісны́ (служащий для записи) записно́й;

а́я кні́жка — записна́я кни́жка

запіха́нне ср.

1. запи́хивание, сова́ние, засо́вывание;

2. зата́лкивание;

1, 2 см. запіха́ць

запіха́цца несов., страд. запи́хиваться, сова́ться, засо́вываться; зата́лкиваться; см. запіха́ць