запа́слівасць ж. запа́сливость
запасні́к, -ка́ м., разг. (военнообязанный запаса) запасни́к
запасны́
1. прил. запасно́й, запа́сный;
з. ключ — запасно́й ключ;
з. пуць — запасно́й (запа́сный) путь;
2. в знач. сущ. воен. запасно́й
запа́сці сов.
1. (завалиться за что-л.) запа́сть;
з. за ша́фу — запа́сть за шкаф;
2. (стать впалым) запа́сть, впасть, ввали́ться;
шчо́кі яго́ ~па́лі — щёки его́ запа́ли (впа́ли, ввали́лись);
3. перен. (глубоко укрепиться в уме, памяти, душе, сердце) запа́сть, запечатле́ться; засе́сть;
што гэ́та ~па́ла табе́ ў галаву́? — что э́то засе́ло у тебя́ в голове́?;
4. разг. ослабе́ть;
го́лас запа́ў — го́лос ослабе́л;
◊ з. ў душу́ — запа́сть в ду́шу
запасці́ся сов. запасти́сь
запатава́ны шахм. запато́ванный
запатава́ць сов., шахм. запатова́ть
запатне́лы разг., см. запаце́лы
запатне́ць сов., разг., см. запаце́ць