Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

наста́ўнічыха ж., разг. (жена учителя) учи́тельша

наста́ць сов.

1. (о времени — начаться) наста́ть, наступи́ть;

а́ў жада́ны час — наста́ло (наступи́ло) жела́нное вре́мя;

2. обл. (с требованием, просьбой и т.п.) приста́ть;

так ~та́ў, што я адмо́віць не мог — так приста́л, что я не мог отказа́ть

настая́цель м., церк. настоя́тель

настая́цца сов. настоя́ться

настая́ць сов. настоя́ть;

н. на сваі́м — настоя́ть на своём

наствара́ць сов. (во множестве) созда́ть

насто́ены насто́янный; см. насто́яць

насто́ечны насто́ечный

насто́й, -то́ю м. насто́й

насто́йванне I ср. наста́ивание; см. насто́йваць I

насто́йванне II ср. наста́ивание; см. насто́йваць II