наста́ць сов.
1. (о времени — начаться) наста́ть, наступи́ть;
~та́ў жада́ны час — наста́ло (наступи́ло) жела́нное вре́мя;
2. обл. (с требованием, просьбой и т.п.) приста́ть;
так ~та́ў, што я адмо́віць не мог — так приста́л, что я не мог отказа́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)