закла́двацца несов.
1. держа́ть (заключа́ть) пари́, спо́рить; би́ться об закла́д;
2. страд. закла́дываться, заде́лываться; забира́ться; см. закла́дваць
закла́дваць несов.
1. в разн. знач. закла́дывать; (закрывать отверстие наглухо — ещё) заде́лывать;
2. портн. забира́ть;
1, 2 см. закла́сці, залажы́ць
закла́дзены
1. в разн. знач. зало́женный; заде́ланный; см. закла́сці;
2. за́бранный; см. залажы́ць 2
закла́дзіны, -н ед. нет, разг. закла́дка ж. (зда́ния и т.п.)
закла́дка ж., в разн. знач. закла́дка;
з. буды́нка — закла́дка зда́ния;
з. са́ду — закла́дка са́да;
кні́га з ~дкай — кни́га с закла́дкой
закладна́я ж., сущ., юр., уст. закладна́я
закладны́ в разн. знач. закладно́й; (относящийся к залогу — ещё) зало́говый;
з. ка́мень — закладно́й ка́мень;
~на́я ра́ма — закладна́я ра́ма;
~на́я квіта́нцыя — закладна́я (зало́говая) квита́нция
закла́дчыца ж. закла́дчица
заклапата́цца сов., разг. захлопота́ться